خدا

گفته بودم دیوانه ام !

گفته بودم دوست داشتنم واقعی ست

یادت هست ؟

گفته بودم حرف که می زنی خواستنی ام می شوی

با دستانت که حرفی را برایم توضیح میدهی دیوانه ات می شوم

عمیق که نگاهم می کنی سُرخ می شوم

لُکنت می گیرم

بچه نیستم ولی دلم خیلی کوچکتر از این حرفهاست

دیده ای زنی را که احساسِ جنون کند با ندیدنت ؟

دیده ای زنی که گوشش هیچ صدایی نشنود جُز صدای تو ؟

هیچ نگوید جُز برای تو ؟

گفته بودم دور که هستی کم دارم !

آواره ام !

دربه درم !

می شوم مجنون و تو آن لیلی باش یکبار !

نگران نباش

من یک دیوانۀ ساکتم

عاشقم

من خیلــــــــــــــــی آرامم

بیا

تحملم سر پُر شده است

بتکان تنهاییم را

نوازشم کن

به سراغم بیا

زنی اینجا دیوانۀ بودنت شده

آمدنت را نزدیک کن . . .

خداوند دو بار تکرار کرده تا ته دلمون قرص باشه...!

با هر سختی، آسانی است.

با هر قدمی که در راه رسیدن به خدا برمیداریم ،

خدا یکصد قدم به ما نزدیک تر میشود ..

از این روست هنگامی که فکر میکنیم در جستجوی خدا هستیم ،

در حقیقت این خداست که در جستجوی ماست ...

"جی پی واسوانی"

ماه صیام، ماه خداوند ذوالعطی است / ماه وفور فیض و کرامات کبریاست

ماه صعود روح به اوج فضیلت است / ماه نزول مائده رحمت خداست . .

.

.

.

باز آى و دل تنـگ مرا مونس جان بـاش / وین سوخته را محـرم اســرار نهان بـاش

زان باده که در میکده عشق فروشند / ما را دو سه ساغر بده و گو رمضان باش . . .

.

.

.

سفره ی ذکر تو بر سجاده ی نماز باز شد

گویی به خدا بوی عطر علی همه جا رنگ گرفت . . .

.

.

.

بـاز هـوای سحرم آرزوست / خلوت و مـژگان تـرم آرزوست

شکوه ی غربت نبرم این زمـان / دست تو و روی تو ام آرزوست  . . .

.

.

.

امام صادق علیه السلام فرمود:

خداوند روزه را واجب کرده تا بدین وسیله دارا و ندار (غنى و فقیر) مساوى گردند . . .

 .

.

.

رسول خدا صلى الله علیه و آله فرمود:

براى هر چیزى زکاتى است و زکات بدنها روزه است . . .

خدایا
تو را غریب دیدم و غریبانه غریبت شدم !
تو را بخشنده پنداشتم و گناهکار شدم !
تو را وفادار دیدم و هر جا که رفتم بازگشتم !
تو را گرم دیدم و سردترین لحظه ها به سراغت آمدم !
تو مرا چه دیدی که وفادار ماندی ؟؟!!
.
.
عازم یک سفرم ، سفری دور به جایی نزدیک
سفری از خود من تا به خودم
مدتی هست نگاهم به تماشای خداست و امیدم به خداوندی اوست …
.
.
چه تلاش بی فایده ای ؟!؟!؟!
خودش رو از قرصهای آرامبخش پر کرده بود اونکه قلبش رو از یاد خدا خالی کرده بود …
.
.
خدای من !
نه آن قدر پاکم که کمکم کنی و نه آن قدر بدم که رهایم کنی …
میان این دو گمم !
هم خود را و هم تو را آزار میدهم …
هر چه قدر تلاش کردم نتوانستم آنی باشم که تو خواستی و هرگز دوست ندارم آنی باشم که تو رهایم کنی …
آنقدر بی تو تنها هستم که بی تو یعنی “هیچ” یعنی “پوچ” !
خدایا هیچ وقت رهایم نکن !

چشم بگردان و ببین زین هستی
چه میماند برایت جز خدا ، یاد خدا ، ذکر خدا …
.
.
ﺧﺪﺍﯾﺎ ؛ ﮔﻔﺘﻢ ﺩﺳﺖ ﺧﺎﻟﯽ ﺯﺷﺖ ﺍﺳﺖ ﻣﻬﻤﺎﻧﯽ ﺭﻓﺘﻦ !
ﺩﺳﺖ ﭘﺮ آمده ام …
ﺩﺳﺘﯽ پر ﺍﺯ ﮔﻨﺎﻩ ، ﭼﺸﻤﯽ ﭘﺮ ﺍﺯ ﺍﻣﯿﺪ !
.
.
از بار گنه شد تن مسکینم پست
یا رب چه شود اگر مرا گیری دست ؟
گر در عملم آنچه تو را شاید نیست
اندر کرمت آنچه مرا باید هست
.
.
گفتم خدایا همنشینم باش …
گفت من مونس کسانی هستم که مرا یاد کنند !
گفتم چه آسان به دست می آیی ؟؟!!
گفت پس آسان از دستم نده !